Jouw Team is er voor de school/het team/de leerkracht/de leerling die ondersteuningsvragen hebben op sociaal-emotioneel gebied of bij moeilijk verstaanbaar gedrag. Voor een teamworkshop of een themales voor de klas.
Op verschillende scholen zie ik mooie ontmoetingen tussen kind en leraar. Soms staan deze onder druk. Er is dan bijvoorbeeld geen tijd voor ‘het bouwen aan een goede relatie’ of ‘het echt even luisteren en zien van het kind’.
Zo ben ik steeds meer gaan inzien, dat mijn missie niet alleen ligt bij de ondersteuning van het individuele kind. Ook de leerkracht ondersteunen in het uitvoeren van zijn pedagogische opdracht, helpt het kind zich (verder) te ontwikkelen.
Ondersteuningsvragen van de leerkracht/het team/de school kunnen zijn:
Een op maat gemaakte workshop is mogelijk. Neem hiervoor contact op.
Niels (5) zit in groep 2 en vertoont veel moeilijk verstaanbaar gedrag. School en ouders maken zich zorgen om zijn extreem boze uitingen. Hij is dan onbereikbaar, schreeuwt, slaat, kan vervolgens in huilen uitbarsten en is dan ontroostbaar. Meestal lukt het hem niet om achteraf te vertellen wat er nu eigenlijk aan de hand was. Het kost de juf veel tijd en aandacht om met dit gedrag om te gaan. En sommige klasgenootjes zijn inmiddels bang voor hem.
Tijdens de intake en mijn observatie in de klas zag ik een jongen die heel graag wil helpen en hij wil het graag goed doen. Hij houdt alles en iedereen in de gaten en reageert direct als hij denkt dat iemand iets nodig heeft. Zo wil hij ook contstant de juf helpen. Daarbij roept hij veel door de klas, loopt steeds rond om dingen te pakken, te regelen of om iets tegen de juf te zeggen. Zijn spanningsboog is kort en hij is snel afgeleidt door wat hij om zich heen ziet gebeuren.
Keer op keer onstaan er situaties waarin het voor de juf moeilijk te begrijpen is waarom Niels zo extreem boos wordt. Het lijkt erop dat hij niet aangesproken kan worden op zijn gedrag. Want dan gaat het vaak mis.
Samen met de juf gaan Niels en ik aan de slag. Ik vertel Niels dat ik heb gezien dat hij zo graag iedereen wil helpen. Hij knikt, nog een beetje verleden. En ik vertel dat ik heb gezien dat hij ook zo goed probeert om de juf te helpen. Hij knikt weer. Ik vertel dat ik heb begrepen van de juf en van papa en mama, dat hij soms heel verdrietig is en ook wel eens heel boos kan zijn. Hij kijkt met een schuin oog naar de juf en knikt nu voorzichtig. 'Ik kan me voorstellen dat dat helemaal niet fijn is', zeg ik. 'Nee', zegt hij direct.
De playmobil poppetjes staan op tafel. Hij zit er al naar de kijken.
Ik vraag hem of hij samen met mij en de juf eerst met de poppetjes de klas wil neerzetten. Dat wil hij wel. Hij lijkt opgelucht dat we even niet hoeven 'te praten' en begint te kletsen terwijl hij voor ieder kind een poppetje uit de doos mag zoeken. De juf mag ook meedoen zegt hij. Dus de juf grabbelt ook in de bak met poppetjes.
Maar hij wil het poppetje voor de juf uitzoeken, zegt hij met een grote glimlach.
Als alle poppetjes in de kring zitten en de juf voor 'de klas' staat begint hij te vertellen over gister.
Met behulp van de poppetjes, het beeld van de klas waar hij op dat moment naar kan kijken, laat hij zien wat er gister gebeurde in de klas. Hij vertelt, ik ben nieuwsgierig en stel verdiepingsvragen. En zo wordt het verhaal zichtbaar.
Hij vertelt over zijn klasgenootje, Sjoerd, die geen plek had op het bankje bij Niels. Sjoerd bleef stil staan en wachten. 'Sjoerd durft niet te vragen, zei Niels.
Met de poppetjes maakt hij stapje voor stapje zichtbaar wat er gebeurde.
Niels had gezien dat Sjoerd niet kon zitten en wilde direct plek maken voor zijn vriend. Maar er zaten 2 meisjes. Waar was de juf, vroeg ik. De juf was nog in de gang met de ouders aan het praten. Niels ging het wel even oplossen. Hij stapte op de meisjes af en zei dat ze moesten opschuiven. Ze waren aan het kletsen en wilde niet luisteren, zo zegt Niels. Dus Niels ging helpen en duwde het ene meisje een stukje op zij. Maar zij wilde niet en vervolgens werd het een gebuw en viel zij van het bankje. Zij moest huilen. 'Ja en toen kwam de juf en werd de juf boos op mij, maar ik was Sjoerd aan het helpen!, zei Niels.
En terwijl hij dat zei met een klein stemmetjes, werd voelbaar dat hij verdrietig was.
Inmiddels keek ik naar de juf. Ik zag dat ze ontroert naar Niels keek. Niels had met de poppetjes zichtbaar kunnen maken, wat hem vaak uit frutratie niet meer lukt.
Hij had goede bedoelingen gehad. Hij wilde het graag oplossen voor de ander en krijgt vervolgens, voor zijn gevoel, ineens op zijn kop.
Samen met de juf bekijken we met de poppetjes hoe hij ook Sjoerd had kunnen helpen. Terwijl hij zo naar de blokjes en poppetjes kijkt, ziet hij meerdere opties waarop hij Sjoerd kan helpen. Hij ziet ineens dat er op het andere bankje nog wel plek was. En hij bedenkt ook nog dat hij naar de juf had kunnen lopen.
Dit gesprek heeft voor de juf een beter beeld gegeven van wat er gebeurd bij Niels. Achter de frustratie die vaak zichtbaar, zit een kwetsbaar jongetje dat niets liever wil dan de ander helpen. Maar daarin niet altijd de meest helpende manier kiest. En als hij dan vervolgens aangesproken wordt op zijn gedrag, komt de frustratie en het verdriet eruit.
De juf geeft mij na het gesprek terug, dat het ervoor gezorgt heeft dat ze Niels in een ander daglicht heeft gezien, hij heeft zichzelf zichtbaar gemaakt en zij kan hem nu beter begrijpen en ondersteunen.
Copyright © Alle rechten voorbehouden
